Θυμιατήρι από τάφο της Μεσοελλαδικής περιόδου (2050-1630 π.Χ. ) στη Βοϊδοκοιλιά. Πρόκειται για αγγείο με τελετουργική χρήση. Η ανθρώπινη δραστηριότητα στη Βοϊδοκοιλιά πιστοποιείται από τη Νεολιθική εποχή ενώ κατά την Πρωτοελλαδική περίοδο (3100-2050 π.Χ.) αναπτύσσεται ένας οικισμός με κτήρια αλλεπάλληλων οικοδομικών φάσεων με εστίες, δάπεδα, αυλές, αποθήκες και εργαστήρια. Στη Μέση Εποχή του Χαλκού πάνω στον οικισμό σχηματίστηκε τύμβος με ταφές σε πίθους, μέρος του οποίου κατέλαβε κατά τη Μυκηναϊκή περίοδο ένας θολωτός τάφος γνωστός ως "Τάφος του Θρασυμήδη", γιου του βασιλιά Νέστορα. Σε κόγχες του βράχου γύρω από τον θολωτό τάφο βρέθηκαν πολυάριθμα πλακίδια με ανάγλυφες παραστάσεις και ειδώλια ελληνιστικών χρόνων, που τεκμηριώνουν την ενάσκηση λατρείας ηρώων και προγόνων.