Σαΐτα, ξύλινο εξάρτημα του αργαλειού, ελλειψοειδές, στο εσωτερικό του οποίου κατά μήκος συγκρατούνταν το μασούρι. Στο μασούρι τύλιγαν το νήμα (υφάδι) που με το πέταγμα περνούσε μέσα στο στημόνι.