Χ73
Κωνσταντίνου Τυπάλδου, Λόγοι Πανυγηρικοί εις τον Άγιο Σπυρίδωνα
ΧειρόγραφοΟ Κωνσταντίνος Τυπάλδος, γεννήθηκε στο Ληξούρι της Κεφαλληνίας την 17η Φεβρουαρίου 1795 , γιος του Αλοϊσίου και της Αικατερίνης, το γένος Κρασσά. τα πρώτα γράμματα έμαθε στην πατρίδα του. Αφού μετέβη στο γυμνάσιο της Χίου, μαθήτευσε πλησίον του διδασκάλου Αθανασίου του Παρίου. Χειροτονήθηκε διάκονος υπό του τότε Κεφαλληνίας Ιωαννικίου το 1817. το 1819 προσελήφθη ως διάκονος του μητροπολίτου Τριπόλεως και τοποτηρητού του θρόνου Κεφαλληνίας Αγαθαγγέλου Τυπάλδου Κοζάκη. Έπειτα μετέβη στη Βενετία όπου εργάσθηκε σε ελληνική ορθόδοξο κοινότητα και δίδαξε στο Φλαγγινιανό Γυμνάσιο. Το 1824 χειροτονήθηκε ιερέας στην Κεφαλλονιά και το 1826 διορίστηκε ιεροκήρυκας και άρχισε τη διδακτική και ακαδημαϊκή του δράση στην υπό του Γκίλφορδ αρτισύστατο τότε Ιόνιο Ακαδημία (1824). Το 1840-1841 για δεκαοκτώ μήνες ήταν εξόριστος στις Στροφάδες Ζακύνθου για την αντιβρεττανική του δράση. Στις 12 Οκτωβρίου 1842 εξελέγη τοπικά Μητροπολίτης Κεφαλληνίας αλλά η Βρετανική αρμοστεία ακύρωσε την εκλογή του στις 21 Οκτωβρίου 1842. Αρχές του 1843 (17 Μαΐου) έφτασε στην Κωνσταντινούπολη και το 1844 διορίστηκε υπό του Οικουμενικού Πατριάρχου Γερμανού Δ και της Αγίας και Ιεράς Συνόδου ο πρώτος Σχολάρχης και καθηγητής της θεολογίας και της φιλοσοφίας. Την 4η Ιουνίου 1845 έλαβε το οφφίκιο του αρχιμανδρίτου του οικουμενικού θρόνου, την 21η Αυγούστου 1847 το οφφίκιο του μεγάλου αρχιμανδρίτου και γενικού ιεροκήρυκος του πατριαρχικού θρόνου και τον Αύγουστο του 1848 εξελέγη τιτουλάριος Μητροπολίτης Σταυρουπόλεως. Η χειροτονία του έγινε την 15η Αυγούστου 1848, εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, με πατριαρχική και συνοδική Θ. Λειτουργία στον Πατριαρχικό Ναό. Ο Τυπάλδος αποχώρησε οριστικά από τη σχολαρχία το 1865 και μετέβη στην γενέτειρά του όπου πέθανε την 19η Νοεμβρίου 1867. Η περίοδος της σχολαρχίας του Κωνσταντίνου Τυπάλδου στην Χάλκη ήταν σημαντική. Ένεκα του σπουδαίου έργου του ως θεολόγου, διδασκάλου, σχολάρχη, συγγραφέα, ιεροκήρυκα και εκκλησιαστικού άνδρα, κατατάσσεται στην χορεία των μεγάλων εκκλησιαστικών μορφών του ιθ αιώνα.
Κεφαλληνία